VOLLEDIGE TRANSCRIPT: Rachel Maddow Presenteert - BagMan - Aflevering 4: Turn It Off

Rachel Maddow Presenteert - BagMan - Aflevering 4: Turn It Off (getranscribeerd door Sonix)

W. Clement Stone: Dit is W. Clement Stone die zegt: Ik voel me gezond, ik voel me gelukkig, ik voel me geweldig.

Rachel Maddow: W. Clement Stone was een excentrieke, self-made miljonair. Een zakenmagnaat die zichzelf transformeerde van verzekeringsagent tot een kracht-van-positief-denken, zelfhulpgoeroe.

W. Clement Stone: Ik hou van al mijn medemensen. Ik hou van ieder van jullie. En het is mijn oprechte gebed dat jullie reageren en leren hoe je jezelf kunt helpen door de kunst van motivatie te leren.

Rachel Maddow: W. Clement Stone zag er ongeveer zo uit als hij klinkt. Hij had een potlooddunne snor. Hij was altijd onberispelijk gekleed in een vlinderdas en een vest, soms met een grote sigaar. Hij was een ostentatief rijke miljonair die wilde dat jij ook miljonair werd. En de manier waarop je dat kon doen was door zijn motiverende platen te kopen. The Sounds of Success.

Omroeper: The Combined Group of Companies presenteert The Sounds of Success.

Rachel Maddow: W. Clement Stone's gepatenteerde zelfhulp mantra waar je rijk van kunt worden was PMA, positieve mentale instelling.

Rachel Maddow: En in de herfst van 1973 kwam hij een man te hulp wiens mentale instelling en wiens leven in het algemeen plotseling iets heel anders dan positief was geworden.

John Chancellor: Goedenavond. Voor het eerst in de Amerikaanse geschiedenis is een jury vandaag begonnen met het aanhoren van bewijsmateriaal dat een vicepresident zou kunnen verbinden aan strafrechtelijke vervolging. Het kantoor van de federale aanklager in Baltimore begon, in strikte geheimhouding, met de presentatie van bewijs betreffende Spiro Agnew.

Rachel Maddow: Vicepresident Spiro Agnew werd aangeklaagd wegens omkoping en afpersing. En wat John Chancellor daar zei was juist, zoiets was nog nooit eerder gebeurd in de Amerikaanse geschiedenis. En in dat donkerste uur, was de man die de vice-president te hulp schoot W. Clement Stone.

Rachel Maddow: In de herfst van 1973, met de mogelijke aanklacht tegen de vicepresident op de loer, richtte Stone's het officiële Spiro T. Agnew Legal Defense Fund op. In een ietwat overdreven persbericht beschreef hij hoe vereerd hij was om namens de vicepresident donaties van doorsnee Amerikanen aan te nemen. Hij schatte dat Agnew's verdedigingskosten konden oplopen tot een half miljoen dollar. En na het opzetten van een landelijke telefoonbank om te beginnen met het aannemen van die donaties uit het hele land, had W. Clement Stone tegen het einde van die eerste week ongeveer 300 dollar binnengeharkt. Het werkte niet.

Rachel Maddow: Maar Spiro Agnew had graag beroemde vrienden zoals W. Clement Stone. Frank Sinatra kwam hem ook te hulp. Sinatra benaderde zijn vrienden om geld te geven aan Agnew. Een vriend van Sinatra vertelde hem naar verluidt als antwoord: "Kijk, we geven niets om Agnew, maar als je wat geld wilt, Frank, dan geven we het je.".

Rachel Maddow: De waarheid was dat Spiro Agnew het geld echt nodig had. Hij had een team van bekende advocaten ingehuurd die een agressieve strijd voerden in de rechtbank om hem uit de gevangenis te houden. Hij had ook zijn PR-strategie, op dat moment, die bestond uit het gooien van het aanrecht op zijn eigen ministerie van Justitie om de aanklagers aan te vallen als partijdig. Dat was de strategie die in het openbaar gebeurde, zodat je het kon zien.

Rachel Maddow: Maar er was ook zijn strategie die verborgen bleef voor het publiek. Toen verborgen en nog jaren daarna verborgen. Dat was de strategie die Spiro Agnew vanaf het begin in het geheim had gevoerd. Het was een gecoördineerde poging om het recht te belemmeren, om de macht van zijn positie in het Witte Huis te gebruiken om dat onderzoek te blokkeren, om het te stoppen voordat het zich tegen hem zou keren. En dat verhaal, het verhaal van die geheime obstructie poging, is niet eens bekend bij de aanklagers die Agnew destijds onderzochten. Ze staan op het punt het hier voor het eerst te horen.

Rachel Maddow: Je luistert naar Bag Man. Ik ben uw gastheer, Rachel Maddow.

John Chancellor: Voor de eerste keer in de Amerikaanse geschiedenis is een jury vandaag begonnen met het horen van bewijsmateriaal dat een vicepresident in verband kan brengen met strafrechtelijke vervolging.

HR "Bob" Haldeman: Hij denkt dat de publicatie van dit spul de VP zou afmaken.

Barney Sklonik: Dat is het soort klassieke onzin waar we bang voor waren.

Ron Liebman: Vijfenveertig jaar later, en mijn bloed kookt nog steeds als ik dat soort dingen lees.

Chris Hayes: Hé, het is MSNBC's Chris Hayes. Als je van Bag Man hebt genoten, ga dan zeker kijken naar mijn vriendin Rachel Maddow in mijn podcast Why is this happening?, waar ik de kans krijg om diep te graven in de krachten achter de verhalen die in het nieuws spelen om te begrijpen waarom bepaalde culturele en politieke fenomenen zijn ontstaan. Rachel sluit zich bij me aan om te praten over het verslaan van het nieuws in dit ongekende politieke moment. We praten ook over Bag Man en hoe deze ongelooflijke podcast tot stand is gekomen. Klik dus snel verder en kijk naar Why is this happening? En je kunt nu luisteren waar je je podcasts ook vandaan haalt.

Rachel Maddow: Episode 4: Turn it Off.

Barney Sklonik: Is dit een echt gesprek?

Mike Yarvitz: Ja, een transcriptie van een opgenomen gesprek.

Barney Sklonik: Whoa. Oh mijn God. Dit is prachtig.

Rachel Maddow: Je hebt eerder van Barney Skolnik gehoord. Hij was de hoofdaanklager van het US Attorney's Office in Baltimore in de lente van 1973. Waar hij hier op reageert is een transcriptie van een gesprek dat hij nooit eerder heeft gezien. Mijn producer, Mike Jarvis, gaf hem een kopie.

Barney Sklonik: "Er loopt een onderzoek in Maryland. Hij heeft Bob om hulp gevraagd om het uit te schakelen." Oké. Nou, deze zijn leuk.

Mike Yarvitz: Nou, laat me je er nog een paar geven.

Barney Sklonik: Ik krijg er geen zin in. Ik bedoel, ik ben hier te oud voor.

Rachel Maddow: In de lente van 1973 was dit team van jonge federale aanklagers in Baltimore, onder leiding van Barney Skolnick, Spiro Agnew op het spoor.

Rachel Maddow: Agnew was gouverneur van Maryland geweest voordat hij vicepresident werd. Daarvoor was hij bestuurder van Baltimore County geweest. En wat dit team van aanklagers net had ontdekt is dat Spiro Agnew gedurende zijn hele regeringsperiode een oplichter was geweest. Hij was een afperser. Hij perste al jaren geld af van aannemers van de overheid, eiste steekpenningen, vroeg om enveloppen gevuld met geld. Het begon allemaal toen hij voor het eerst in Maryland werd gekozen, maar het ging door tot aan zijn tijd als vicepresident. Het was geld dat aan hem geleverd werd, meestal via een 'Bag Man', in ruil voor overheidscontracten die hij controleerde.

Rachel Maddow: En toen Spiro Agnew begin 1973 ontdekte dat er een onderzoek gaande was in Maryland, begon hij vrijwel onmiddellijk acties te ondernemen om dat onderzoek te doen verdwijnen. Wat we weten over deze geheime poging vanuit het Witte Huis om dat lopende onderzoek te verstoren, weten we omdat er tapes zijn.

Richard Nixon: Je hebt hem heel duidelijk gemaakt dat dit heel belangrijk is.

Rachel Maddow: Het geheime opnamesysteem van Richard Nixon in het Witte Huis leidde tot zijn eigen ondergang als president. Maar op de tapes van dat opnamesysteem stonden ook urenlange gesprekken over het onderzoek in Maryland dat de vicepresident op het spoor kwam.

Rachel Maddow: In april 1973 hoorde vice-president Agnew voor het eerst dat een van zijn medesamenzweerders, een man genaamd Jerry Wolff, in beeld was bij de aanklagers.

Ron Liebman: Jerry Wolff, nog zo iemand, werd hysterisch in het kantoor van zijn advocaat, zo werd ons later verteld, en schreeuwde in de hal over, je weet wel, "Hij gaat iedereen neerhalen." Weet je, hij was - het was een vreselijke druk.

Rachel Maddow: Jerry Wolff was een groot onderdeel van Agnew's omkoopregeling. Hij kreeg zelf een deel van de steekpenningen, hij wist alles over wat Agnew deed. En toen Agnew hoorde dat Jerry Wolff op het punt stond te worden ondervraagd door aanklagers, ging hij naar één van de naaste medewerkers van President Nixon, de stafchef van het Witte Huis HR Haldeman, voor hulp.

HR "Bob" Haldeman: Woensdag 10 april, de president haalde me vanmorgen als eerste binnen.

Rachel Maddow: Wat je nu hoort is een audio-dagboek dat Bob Haldeman bijhield in zijn tijd als stafchef van het Witte Huis van Nixon. Dit is wat hij die avond opnam over een gesprek dat hij die dag had met Agnew.

HR "Bob" Haldeman: De vicepresident belde me vandaag op en zei dat hij een echt probleem had, omdat Jerry Wolff, die vroeger voor hem werkte in Maryland en hem daarna meenam naar Washington, op het punt staat te worden gebeld door de openbare aanklager daar, die campagnebijdragezaken en smeergeld aan aannemers oppakt. Het lijkt erop dat Wolff verbatim verslagen bijhield van ontmoetingen met de vicepresident en anderen door de jaren heen.

Rachel Maddow: Agnew vertelt de stafchef van het Witte Huis dat deze man, die nu onder toezicht staat van aanklagers, verbatim aantekeningen bijhield van al zijn ontmoetingen. Agnew wist duidelijk dat Jerry Wolff een echt gevaarlijke getuige was. Als hij zou klikken, zou hij de hele zaak kunnen ontrafelen. Wat Agnew wilde dat HR Haldeman deed aan deze bedreiging was hem helpen de aanklagers tegen te houden.

Rachel Maddow: Om te begrijpen wat je op deze tapes te horen krijgt, is er nog een andere persoon die je moet kennen. De openbare aanklager in Maryland die het onderzoek leidt was iemand waar we het al vaak over hebben gehad, een Republikeinse openbare aanklager genaamd George Beall. Hij gaf leiding aan dat team van federale aanklagers. Hij kwam ook uit een familie die in feite Republikeins koningschap was in Maryland.

Rachel Maddow: Een deel van de reden dat hij Republican royalty was, was dat op het moment dat George Beall dit onderzoek leidde vanuit het US Attorney's Office, zijn oudere broer een zittende US senator uit Maryland was, de Republikeinse Senator Glenn Beall.

Glenn Beall: De Verenigde Staten zijn het sterkste vrije land op aarde. En omdat we dat zijn, zijn we geïnteresseerd in het bevorderen van vrijheid over de hele wereld.

Rachel Maddow: En Spiro Agnew en het Nixon Witte Huis dachten dat Glenn Beall, de Senator, hun sleutel zou zijn om dit hele onderzoek te laten verdwijnen.

HR "Bob" Haldeman: Hij zei dat George Beall, de broer van Glenn Beall, daar de openbare aanklager is. En dat als Glenn Beall met hem zou praten, hij het zou kunnen rechtzetten. De vice-president heeft geprobeerd hem zover te krijgen, maar blijkbaar niet met succes. Dus hij wilde dat ik met Glenn Beall zou praten, wat ik natuurlijk niet doe, om het bewustzijn en de bezorgdheid van het Witte Huis te verifiëren. Hij denkt dat de publicatie van dit spul de VP zou afmaken omdat Wolff zo lang bij hem was.

Rachel Maddow: Als je ooit probeert om het begrip "obstructie van de rechtsgang" uit te leggen aan een leerling, dan zou dit een goede casestudy zijn.

Rachel Maddow: De vice-president gelooft dat wat deze getuige zal zeggen hem kan afmaken. Hij probeert het Witte Huis zover te krijgen dat de aanklager die getuige niet ondervraagt, door via zijn familie druk uit te oefenen op de aanklager. Het is een openlijke, uitgesproken poging om politieke macht en politieke invloed te gebruiken om deze belangrijke strafzaak te stoppen.

Rachel Maddow: Dat gezegd hebbende, als het gewoon een mislukte poging was, als dit was geëindigd bij dat gesprek met HR Haldeman, en Haldeman zei dat hij het niet zou doen, dan zou je het misschien gewoon kunnen toeschrijven aan de vicepresident die stoom afblies en obstructiepolitieke neigingen had.

Rachel Maddow: Maar het bleef niet bij dat gesprek. Bob Haldeman stemde er niet mee in om Senator Glenn Beall zelf onder druk te zetten, maar hij gaf dat verzoek van Agnew wel door aan een andere topman van Nixon, John Ehrlichman. En drie dagen later besprak Ehrlichman het met president Nixon in de Oval Office.

Rachel Maddow: Maak je geen zorgen dat je elk woord moet onthouden. Ik zal de essentie samenvatten van wat je gaat horen. De eerste stem die je gaat horen is John Ehrlichman, en de stem die je op de achtergrond gaat horen is president Richard Nixon.

John Ehrlichman: Heeft Bob je verteld over zijn ontmoeting met Agnew?

Richard Nixon: Nee. Ik heb Bob en Agnew niet gezien. Wat is er? Heeft hij hem gezien?

John Ehrlichman: Nou, hij zag hem twee of drie dagen geleden. En uw vice-president heeft zijn eigen problemen.

Rachel Maddow: "Uw vice-president heeft zijn eigen problemen", zegt Ehrlichman tegen Nixon. Wat je vervolgens hoort is Nixon die vraagt of dit iets te maken heeft met Watergate. Ehrlichman moet hem dan corrigeren, hem bijpraten om hem te laten weten dat dit een geheel eigen schandaal van Agnew is.

Richard Nixon: Met dit?

John Ehrlichman: Nee, iets anders, toen hij gouverneur was. Blijkbaar is er een onderzoek gaande in Maryland en hij vroeg Bob om hulp om het uit te schakelen.

Rachel Maddow: "Er loopt een onderzoek in Maryland en hij heeft Bob om hulp gevraagd om het uit te schakelen."

Rachel Maddow: En, nogmaals, als het daar was gestopt, als Nixon, Ehrlichman en Haldeman allemaal hadden gezegd, "Agnew probeerde ons dit onderzoek te laten dwarsbomen, maar dat kunnen we natuurlijk niet doen", als het daar was gestopt, dan misschien, maar het stopte daar niet. Dagen later was Agnew zelf in de Oval Office om samen met de president een plan op te stellen om dit onderzoek te dwarsbomen, om het stil te leggen.

Rachel Maddow: De tape die je nu gaat horen is een beetje ruw. Maak je geen zorgen of je elk woord goed hoort. Wat je eerst zult horen is Agnew die zich in de Oval Office afreageert op President Nixon over die US Attorney in Maryland, George Beall, die aan het graven is in de county waar Agnew zijn start maakte.

Spiro "Ted" Agnew: Kun je je voorstellen dat een man in een diepgaand onderzoek gaat en in de provincie waar ik was aan het begin van dit ...

Rachel Maddow: Agnew klaagt hier over deze US Attorney, George Beall. En wat Nixon onmiddellijk doet is, "Wie is deze US Attorney en wat kunnen we eraan doen?" Luister.

Richard Nixon: Wie is die openbare aanklager die dit behandelt? Is het Beall?

Spiro "Ted" Agnew: Beall.

Richard Nixon: Nou, is hij een goede jongen? Waarom hebben we hem aangesteld?

Rachel Maddow: "Is hij een goede jongen?", dat is wat Nixon aan Agnew vroeg. "Waarom hebben we hem in godsnaam benoemd?" Wat de twee mannen dan beginnen samen te stellen is een plan om George Beall onder druk te zetten om dit onderzoek te stoppen. Wat je hoort in deze volgende clip is Agnew, eerst, pratend over alle IRS agenten die zijn toegewezen aan de zaak. En dan praten Nixon en Agnew over het bereiken van George Beall, het bereiken van de aanklager via zijn broer, de Republikeinse senator Glenn Beall.

Spiro "Ted" Agnew: Er zijn daar 30 mensen van de belastingdienst aan het rondneuzen. Ze bekijken iedereen, vanuit elke hoek.

Richard Nixon: Nou, hoe krijgen we dat woord bij hem?

Spiro "Ted" Agnew: Glean Beall is de enige manier om dit te beïnvloeden.

Richard Nixon: De senator?

Spiro "Ted" Agnew: Ja.

Richard Nixon: Nou, kijk, is er met Glenn Beall gepraat? Glenn Beall kan maar beter heel diep gaan. We hielpen hem die te begraven in '70.

Rachel Maddow: Wat je Nixon aan het einde hoorde zeggen is: "We hebben Glenn Beall geholpen dat te begraven in 1970."

Rachel Maddow: Dat was eigenlijk de sleutel hier. Senator Glenn Beall was het Witte Huis van Nixon verschuldigd omdat Nixon en Agnew hem hielpen verkozen te worden. De vader van George Beall en Glenn Beall had eerder die Amerikaanse senaatszetel in Maryland bekleed, maar een Democraat had hem verslagen en de zetel in 1964 ingenomen. Toen die zetel in 1970 opnieuw aan de orde kwam, hielpen Nixon en Agnew de familie Beall dat verlies te wreken en die zetel in de Senaat terug te nemen.

Spiro "Ted" Agnew: Ik denk dat we in Glen Beall een kandidaat hebben waar we heel trots op kunnen zijn. Ik denk dat hij een kandidaat is die de ...

Rachel Maddow: En het werkte. De Republikeinse Partij kreeg die senaatszetel in Maryland terug, maar de familie Beall ook. En nu ging een van de zonen van Beall proberen om Spiro Agnew te vernietigen met dit onderzoek? Nee. Nixon en Agnew besloten nee. Nu was het tijd voor senator Glenn Beall om de gunst terug te geven en zijn kleine broertje de mond te snoeren.

Rachel Maddow: Agnew brengt verder in dat gesprek een potentiële getuige ter sprake die aanklagers zou kunnen vertellen dat hij naar het Witte Huis kwam om Agnew een envelop vol geld te overhandigen.

Spiro "Ted" Agnew: Hij kan zeggen dat hij me een soort smeergeld gaf, hierheen kwam, en me $50,000 overhandigde. Dat is volkomen belachelijk.

Rachel Maddow: Agnew zegt dat die bewering volkomen belachelijk is, maar luister hoe Nixon daarop reageert, op het idee van een getuige die Agnew in het Witte Huis zou kunnen beschuldigen. Luister naar het einde hiervan.

Spiro "Ted" Agnew: Er zijn allerlei geruchten.

Richard Nixon: Goeie God, is het niet vreselijk?

Spiro "Ted" Agnew: Maar deze man is...

Richard Nixon: Nou, kunnen we hem vernietigen?

Rachel Maddow: Hoorde je Nixon daar aan het einde? Hij zegt over deze getuige: "Kunnen we hem vernietigen?" Dus, wat de president en de vice-president op dit moment bespreken in de Oval Office is, nummer één, hoe ze een openbare aanklager kunnen krijgen om een lopend onderzoek naar de vice-president te stoppen? En ten tweede, hoe ze getuigen kunnen vernietigen die proberen informatie over de vicepresident te geven?

Rachel Maddow: Maar er is nog een stukje van dit gesprek dat ik wil laten horen. Waar ze het hier over hebben is het instrueren van de openbare aanklager George Beall, specifiek, om de hoofdaanklager die aan de zaak werkt, Barney Skolnik, te ontslaan.

Spiro "Ted" Agnew: Zorg dat Glenn Beall of Georgie Beall, de broer, zich realiseert dat hij - naar binnen gaat, afmaakt waar hij mee bezig is. Maak er een eind aan en haal die Skolnik, een Muskie-vrijwilliger, uit zijn kantoor.

Rachel Maddow: "Maak er een eind aan en haal die Skolnik, een Muskie-vrijwilliger, uit zijn kantoor." Dus, beëindig het onderzoek nu en ontsla de hoofdonderzoeker van de zaak, Barney Skolnik. Hij is een democraat.

Rachel Maddow: Dat was in juni 1973. Een jaar later treedt Nixon af na de onthulling van zijn rol in het belemmeren van het onderzoek naar Watergate. De eerste aanklacht tegen Nixon was obstructie voor zijn rol in het verdoezelen van dat schandaal.

Rachel Maddow: Maar wat we nu kunnen horen op deze tapes is een robuuste obstructie poging van Nixon en Agnew die helemaal los staat van Watergate. Richard Nixon hoorde over een onderzoek naar zijn vice-president en zei: "Hoe kunnen we dit stilleggen? Hoe gebruiken we de macht van het Witte Huis om de aanklagers te dwingen de zaak te laten vallen? Hoe vernietigen we getuigen die zich zouden kunnen melden?" En ze dachten er niet alleen over na om dit te doen. Ze deden het. Dat is het volgende.

HR "Bob" Haldeman: Maandag 30 april, ontslagdag.

Rachel Maddow: In april 1973 nam HR Haldeman, de stafchef van het Witte Huis van Richard Nixon, plotseling ontslag vanwege zijn rol in Watergate. De man die Nixon benoemde als zijn vervanger, zijn nieuwe stafchef, was generaal Al Haig.

Mannelijke stem: Perssecretaris Ron Ziegler zei dat de benoeming van Generaal Haig een interim is, maar hij zei dat Haig al aan het werk is en de meeste taken uitvoert die HR Haldeman voorheen deed.

Rachel Maddow: Toen Al Haig die baan overnam, was een van de taken die hij erfde een plan van het Witte Huis dat al in werking was om een strafrechtelijk onderzoek naar de vicepresident te dwarsbomen en proberen stil te leggen. Al Haig nam de baan en hij sloeg geen blad voor de mond. Richard Nixon en Spiro Agnew hadden een plan bedacht om George Beall te pakken te krijgen, de openbare aanklager die het onderzoek leidde, en ze zouden hem pakken via zijn broer, een Republikeinse senator genaamd Glenn Bell. Het was Haigs taak om dat voor elkaar te krijgen.

Rachel Maddow: En, nogmaals, dat weten we omdat er tapes zijn, zoals deze waarop je Nixon en Haig in de Oval Office een plan hoort smeden om een adviseur van het Witte Huis, Mel Laird genaamd, als tussenpersoon te laten fungeren. De tape is wat ruw, maar je hoort hoe Nixon samen met Haig probeert uit te zoeken hoe dit in het geheim moet gebeuren, hoe dit op een manier moet gebeuren waar Nixons vingerafdrukken niet op staan. Nixon begint hier met te zeggen: "Ik denk dat je beter met Mel kunt praten."

Richard Nixon: Nou, ik zal je vertellen, je kunt beter met Mel praten.

Al Haig: Ik zal met Mel praten.

Richard Nixon: Ik denk niet dat ik beter...

Al Haig: Nee, nee, nee.

Richard Nixon: Ik kan niet laten rondbazuinen dat ik de zaak probeerde te repareren.

Al Haig: Nee, nee, dat kun je niet doen.

Rachel Maddow: Nixon zegt daar: "Ik kan niet naar buiten brengen dat ik de zaak probeerde op te lossen." En Haig zegt: "Nee, nee, dat kun je niet doen." Al Haig legt dan uit wat ze precies willen dat deze Senator Glenn Beall voor hen doet.

Al Haig: Dus, als Glenn Beall zijn broer, die de openbare aanklager is, die wij benoemden, die een Republikein is, maar die deze zaak heeft overgedragen aan twee fanatieke aanklagers, erbij kan halen als hij erbij zit en toezicht houdt.

Rachel Maddow: "Als Glean Beall zijn broer, die de openbare aanklager is, die wij hebben benoemd, die een Republikein is, maar die deze zaak heeft overgedragen aan twee fanatieke aanklagers, erbij kan halen als hij erbij komt zitten en toezicht houdt." Met andere woorden, wat openbaar aanklager George Beall moet doen is bij deze fanatieke aanklagers in zijn kantoor gaan zitten die dit onderzoek naar plaatsen brengen waar we niet willen dat het naar toe gaat.

Rachel Maddow: Nixon en Haig bedenken dit plan in het geheim om dit lopende onderzoek te verstoren. Vervolgens beginnen ze dit plan uit te voeren. Maar de tussenpersoon die ze uiteindelijk gebruiken, de man die ze meeslepen in dit obstructieplan, is uiteindelijk niet Mel Laird. Wie ze uiteindelijk gebruiken voor deze obstructiepoging is de voorzitter van het toenmalige Republikeinse Nationale Comité, een man met de naam George Herbert Walker Bush.

Rachel Maddow: De toekomstige president van de Verenigde Staten, George Bush, wordt betrokken bij deze poging om Senator Glenn Beall onder druk te zetten om dit onderzoek te stoppen. Luister naar dit telefoongesprek tussen Richard Nixon en Al Haig. Het geluid is een beetje vervormd, maar de eerste stem hier is Nixon en hij praat met Haig over vijanden van het Witte Huis die nu achter iedereen aanzitten.

Richard Nixon: Het is verbazingwekkend, nietwaar? Jeetje, de manier waarop ze beginnen, ze gaan achter iedereen aan, nietwaar?

Al Haig: Ja, ze zitten achter iedereen aan. En de vicepresident was erg nerveus. Hij heeft me drie keer gebeld.

Rachel Maddow: Ik weet het. Ik weet het, en je besloot om Harlow te laten proberen om - Nou, hij is er niet.

Al Haig: Hij is er niet, dus deed ik het via George Bush tijdens de eerste ronde.

Richard Nixon: Dat is goed. Dat is goed.

Rachel Maddow: "Ik deed het via George Bush tijdens de eerste ronde." Dit is nooit blijven hangen bij George HW Bush, misschien omdat deze audiotapes de afgelopen vier decennia gewoon stof hebben verzameld. Maar George Bush werd betrokken bij een mogelijk criminele poging georganiseerd en geleid door de toenmalige president van de Verenigde Staten, Richard Nixon, om een lopend onderzoek naar zijn vicepresident te dwarsbomen.

Rachel Maddow: En George Bush deed het. US Attorney George Beall doneerde uiteindelijk zijn papieren aan de Frostburg State University in Maryland. En als je naar die archieven gaat, zie je nu een officiële memo-to-file die US Attorney George Beall schreef in de zomer van 1973. In die memo wordt duidelijk gemaakt dat nadat het Witte Huis met dit plan kwam, George HW Bush contact opnam met senator Glenn Beall, en dat hij probeerde senator Glenn Beall zijn broertje, de openbare aanklager, op de hoogte te brengen van dit onderzoek.

Rachel Maddow: Dit is wat hij in het dossier schreef. "De gesprekken met mijn broer Glenn waren heel oppervlakkig en erg voorzichtig. Af en toe noemde hij me de namen van personen die bij hem op bezoek waren geweest of die hem hadden gebeld met betrekking tot dit onderzoek. Namen van personen waarvan ik me herinner dat hij me er over vertelde waren onder andere Vice President Agnew en George Bush."

Rachel Maddow: Er zijn hier een paar verbazingwekkende dingen. Het eerste is natuurlijk dat een toekomstige Amerikaanse president deelnam aan wat waarschijnlijk een crimineel plan was om het recht te belemmeren. Maar er is ook het feit dat Richard Nixon en Spiro Agnew zoiets zelfs maar zouden proberen in het klimaat van Watergate waarin ze verkeerden.

Rachel Maddow: Dit was de zomer van 1973. De Watergate hoorzittingen van de Senaat waren elke dag op TV. De Watergate-doofpot begon zich te ontrafelen rond Richard Nixon. Nixon had net zijn stafchef ontslagen, HR Haldeman, zijn Witte Huis raadsman John Dean, zijn procureur-generaal Richard Kleindienst, zijn hoogste binnenlandse hulp John Ehrlichman. Het was allemaal bedoeld om schoon schip te maken na de Watergate puinhoop.

Rachel Maddow: Maar op hetzelfde moment besloten Nixon en Agnew om een aparte poging te ondernemen om een totaal ongerelateerd onderzoek naar Agnew te verstoren. En het laatste verbazingwekkende hier is dat de Baltimore federale aanklagers die deze zaak tegen Agnew opbouwden, in die tijd, die Agnew en Nixon actief probeerden te stoppen, ze hebben nooit van dit alles geweten. 45 jaar later, is dit allemaal gloednieuw voor hen.

Barney Sklonik: Is dit een echt gesprek?

Mike Yarvitz: Ja, een transcriptie van een opgenomen gesprek.

Barney Sklonik: Whoa.

Mike Yarvitz: Dat is Barney Skolnik, de hoofdaanklager van het team. Herinner je je dat audiodagboek van HR Haldeman?

HR "Bob" Haldeman: De vice-president belde me vandaag en zei dat hij een echt probleem had.

Rachel Maddow: Hier is Barney Skolnick voor het eerst aan het leren over die opname.

Barney Sklonik: Oh, hij had een audio dagboek? Jezus.

Mike Yarvitz: Hij zei dat George Beall, de broer van Glenn Beall, daar de openbare aanklager is en dat als Glenn Beall met hem zou praten, hij het zou kunnen oplossen.

Barney Sklonik: "Als Glenn Beall met George zou praten, zou hij het kunnen rechtzetten." Ja. Nou, je wilt mijn reactie hierop. Ik bedoel, het is precies wat je zou denken. Dat is het soort klassieke onzin waar we bang voor waren, weet je, iemand als Agnew die naar iemand als Haldeman gaat, om naar iemand als Glen Beall te gaan. Ik bedoel, dat is - weet je, dat is het - wat onze president het moeras noemt. Ik bedoel, dat is - weet je, dat is het moeras, weet je, in werking.

Mike Yarvitz: Maar je wist toen nog niet dat het een operatie was.

Barney Sklonik: Nee. Nou, ik bedoel, we wisten - We hadden enig idee, net als het hele land, wat voor soort administratie Nixon, met Haldeman, en Enrlichman, enzovoort, voerden. Maar we wisten niet dat dit gebeurde.

Rachel Maddow: Hier is Ron Liebman, een andere aanklager uit Baltimore, die Nixon op tape ziet praten over het vernietigen van een potentiële getuige in hun zaak.

Spiro "Ted" Agnew: Er zijn allerlei geruchten.

Richard Nixon: Goeie God, is het niet vreselijk?

Spiro "Ted" Agnew: Maar deze man is...

Richard Nixon: Nou, kunnen we hem vernietigen?

Ron Liebman: "Nou, kunnen we hem vernietigen?" Vijfenveertig jaar later kookt mijn bloed nog steeds als ik dat soort dingen lees.

Rachel Maddow: Dat gesprek tussen Nixon en Agnew in de Oval Office, bevatte ook strategieën om Senator Glenn Beall onder druk te zetten.

Spiro "Ted" Agnew: Glenn Beall is de enige manier om dit te beïnvloeden.

Richard Nixon: De senator?

Spiro "Ted" Agnew: Ja.

Ron Liebman: Dit is het Witte Huis van Nixon. Dit is wat ze over de hele linie deden.

Mike Yarvitz: Ik bedoel, wat doet - Je bent een advocaat. Hoe ziet dat eruit?

Ron Liebman: Duidelijk obstructie van justitie of poging tot obstructie. Duidelijk.

Mike Yarvitz: Als u dat toen had geweten, had u dan aan obstructie gedacht in termen van...

Ron Liebman: Reken maar. Ja, reken maar. Zeker. Ik denk - ik denk dat het helemaal niet zo moeilijk zou zijn geweest om obstructie van justitie te gaan onderzoeken als we hiervan hadden geweten.

Rachel Maddow: Hier is Tim Baker. Hij was de derde aanklager in het team. Tim Baker zelf wordt in een van die gesprekken genoemd als een van de fanatieke aanklagers die dit onderzoek een kant op stuurt die ze niet wilden.

Al Haig: Dus, als Beall zijn broer kan krijgen, die de openbare aanklager is, die wij benoemden, die een Republikein is, maar die deze zaak heeft overgedragen aan twee fanatieke aanklagers.

Tim Baker: Twee fanatieke aanklagers. Grappig. Nou, we waren - ik ben een fanatiekeling. Jongen, toen we eenmaal dachten dat hij schuldig was, waren we er echt op gefocust. We gingen dit doen. We gingen deze man daar weg krijgen en meer.

Rachel Maddow: Tim Baker was niet de enige van de aanklagers waarnaar direct werd verwezen in deze tapes. Herinner je je dat gesprek tussen Nixon en Agnew over het van de zaak afhalen van de hoofdaanklager, Barney Skolnik? Barney Skolnik zelf had daar nooit enig idee van.

Spiro "Ted" Agnew: Maak er een eind aan en haal die Skolnik, een Muskie-vrijwilliger, uit zijn kantoor.

Barney Sklonik: Oh, daar is mijn naam. Wauw. Agnew zei mijn naam. Oh vreugde. "Maak er een eind aan, en haal die vent Skolnik, die een Muskie vrijwilliger is, uit zijn kantoor." Oh, man, je moet me hier een kopie van geven.

Mike Yarvitz: Je mag het hebben.

Barney Sklonik: Oh, wow. Maakt mijn hele leven de moeite waard. Oh, dat is prachtig. "Haal hem uit zijn kantoor." Oh, dank je, mijn man. Dit is zo mooi. Michael, je hebt echt... Je hebt dit echt. Dit maakt niet alleen mijn dag goed. Dit maakt mijn decennium, "Haal deze man, Skolnik, die een Muskie vrijwilliger is, uit zijn kantoor."

Rachel Maddow: Deze aanklagers die deze gesprekken nu voor de eerste keer lezen, hun emoties over deze zaak en wat ze zien, 45 jaar later, het ligt allemaal nog erg aan de oppervlakte voor hen.

Ron Liebman: Je krijgt er kippenvel van, hè? Je krijgt er echt kippenvel van. Zelfs 45 jaar later, met alles wat we zijn tegengekomen op het gebied van openbare corruptie, krijg je er nog steeds kippenvel van.

Barney Sklonik: Dit is in wezen iemand tegen wie een onderzoek loopt en die naar een autoriteit stapt - in dit geval toevallig de president - om niet alleen te zeggen het onderzoek te stoppen, maar ook een aanklager te laten ontslaan zonder duidelijke reden, behalve dat hij het onderzoek leidt. Dat is duidelijk illegaal en belemmering van de rechtsgang.

Barney Sklonik: En om politieke druk uit te oefenen op de hoofdaanklager, George, om het onderzoek te stoppen, opnieuw, zonder aanwijsbare reden, ik bedoel, weet je, stop het onderzoek omdat de verjaringstermijn is verstreken of, weet je, vul maar in, een legitieme reden, maar dit is, "Stop het omdat ik wil dat het stopt omdat ik blootgesteld ben aan mogelijke strafrechtelijke vervolging." Dat is duidelijk obstructie van de rechtsgang. Ik bedoel, al deze gesprekken zijn, zo niet letterlijk illegaal, dan suggereren ze zeker dat er illegale dingen gedaan worden.

Rachel Maddow: Het is dus opmerkelijk voor ons om te beseffen dat de aanklagers hier tot nu toe niets van wisten. Het is verbazingwekkend om te horen hoe ze er voor het eerst op reageren. Maar de reden waarom ze er tot nu toe niets van wisten is niet alleen verbazingwekkend. In zekere zin is het heroïsch. Denk aan wat dit zegt, wat dit betekent over hun baas, George Beall, de Republikeinse openbare aanklager die toezicht hield op hun onderzoek.

Rachel Maddow: Die gecoördineerde obstructie door Spiro Agnew en uitgevoerd door Richard Nixon en de hele machinerie van het Witte Huis en de Republikeinse Partij, dat plan werd uitgevoerd zoals bedoeld. Mensen dicht bij Richard Nixon, inclusief George HW Bush, hebben deze senator, die zijn zetel te danken had aan het Witte Huis, onder druk gezet om te proberen dit onderzoek te beïnvloeden.

Rachel Maddow: Spiro Agnew zelf lobbyde keer op keer bij Senator Glenn Beall. Agnew's dossiers en papieren worden nu bewaard op de Universiteit van Maryland. Wat je vindt als je die papieren doorneemt, zoals wij deden, zijn meerdere persoonlijke ontmoetingen die Agnew zelf in zijn kantoor had met senator Glenn Beall. Het staat allemaal in zijn aantekeningen in zijn dagelijkse agenda's.

Rachel Maddow: Deze poging om die senator te bereiken, om hem te laten helpen het onderzoek dat zijn broertje leidde te stoppen, dat plan werd uitgevoerd. En het eerste deel ervan werkte. Senator Glenn Beall zelf nam alle druk aan die hij kreeg, en hij nam inderdaad contact op met zijn broertje George.

Rachel Maddow: In diezelfde memo die hij in zijn archief in het staatsarchief van Frostburg heeft opgeborgen, zegt George dat zijn oudere broer hem vertelde over uitingen van bezorgdheid van George Bush, Agnew en anderen. Zijn broer als senator nam contact met hem op en vertelde hem over alle machtige en belangrijke mensen in Washington die contact met hem hadden opgenomen en bezorgd waren over het onderzoek van Georgia. De obstructie-inspanning bereikte George Beall. En George Beall memoreerde de druk die hij kreeg voor het archief, voor de geschiedenis, maar hij stopte het daar. We weten nu dat hij nooit iets heeft doorgegeven aan zijn team van jonge federale aanklagers die stilletjes aan die zaak werkten.

Tim Baker: Er was geen moment waarop George hierover aarzelde.

Ron Liebman: George heeft nooit, tegen mij, voor zover ik weet tegen mijn collega's, ooit iets gezegd als: "Hé, weet je, mijn broer belde en hij zegt dat dit echt een probleem veroorzaakt. Zijn we hier echt zeker van? Willen we dit echt doen?" Zoiets is nooit, nooit gebeurd.

Barney Sklonik: Die was er nooit. Niet alleen was er nooit enige specifieke informatie in die richting, maar er was nooit enige indirecte aanwijzing uit de manier waarop George tegen ons sprak dat iets wat zijn broer tegen hem had gezegd enig effect had gehad. Wat ze ook wilden dat George deed, hij deed het niet.

Rachel Maddow: Als dat was gebeurd, was er de muiterij der muiterijen geweest van Tim, Barney en mij. Er zou een muiterij van wereldklasse zijn geweest, maar dat zou niet zijn gebeurd omdat onze baas, George Beall, daar nooit bij in de buurt zou komen, 100%.

Rachel Maddow: US Attorney George BeAll was toen 35 jaar oud. Hij was een republikein in opkomst in Maryland. Hij had zijn hele carrière in de Republikeinse politiek voor zich, maar hij weigerde te buigen voor de druk die op hem afkwam vanuit dit Republikeinse Witte Huis via zijn directe familie.

Rachel Maddow: Deze gecoördineerde obstructie waarbij vice-president Agnew, president Nixon, HR Haldeman, John Ehrlichman, Al Haig, George Bush betrokken waren, deze gecoördineerde poging om een onderzoek naar de zittende vice-president stil te leggen, mislukte. En het mislukte omdat deze Republikeinse procureur in een verantwoordelijke positie zat. Hij moest dit onderzoek voortzetten, en hij verblikte nooit.

Rachel Maddow: En wat gebeurde er toen die obstructie poging mislukte door zijn toedoen? Richard Nixon had actief geprobeerd dit onderzoek te belemmeren namens zijn vice-president. Maar toen die poging mislukte, was Nixon meer dan bereid zich tegen Agnew te keren om zichzelf te redden. En dat is wanneer de dingen volledig ontspoorden, tot het punt waar Spiro Agnew daadwerkelijk geloofde dat Richard Nixon een complot smeedde om hem te laten vermoorden.

Mannelijke stem: U zegt dat u eigenlijk bang was dat als u niet meeging, president Nixon u zou laten vermoorden. Kunt u dat uitleggen?

Rachel Maddow: Dat is een levend onderdeel van dit verhaal, en dat komt nog. Ik ben Rachel Maddow. En dit is Bag Man.

Rachel Maddow: Bag Man is een productie van MSNBC en NBC Universal. Deze serie is geproduceerd door Mike Yarvitz. Het is geschreven door mijzelf en Mike Yarvitz. Redactionele en productionele ondersteuning van Jonathan Hirsch en Marissa Schneiderman van Neon Hum Media. En, tussen haakjes, als je die memo wilt zien die George Beall in zijn archieven aan de Frostburg State University heeft gestopt, hebben we die gepost op MSNBC.com/bagman, samen met een heleboel ander materiaal dat je misschien wilt zien van deze aflevering.

Sonix is de beste audio transcriptie software in 2019.

Het bovenstaande audio-transcript van "Rachel Maddow Presenteert - BagMan - Aflevering 4: Turn It Off" was getranscribeerd door de beste audio transcriptie service genaamd Sonix. Als je in 2019 audio naar tekst moet converteren, dan moet je Sonix proberen. Transcriberen van audiobestanden is pijnlijk. Sonix maakt het snel, gemakkelijk en betaalbaar. Ik gebruik Sonix graag om mijn audiobestanden te transcriberen.