Full Transcript: Up and Vanished - S1 E1 - Cold as Alaska

Full Transcript: Up and Vanished - S1 E1 - Cold as Alaska

: Tara Grinstead was een 30-jarige voormalige schoonheidskoningin en lerares op een middelbare school in het stadje Ocilla, Georgia.

: Ze was een prachtige brunette met een opvallende glimlach en iemand tegen wie haar leerlingen en collega's opkeken. Op zaterdag 22 oktober 2005 ging Tara overdag naar een plaatselijke schoonheidswedstrijd.

: Nadat de verkiezing was afgelopen, vertrok Tara rond 20.00 uur naar de barbecue van een vriend, acht straten verderop. Rond 23.00 uur verliet Tara de barbecue en ging naar huis.

: Op maandagochtend 24 oktober kwam Tara niet opdagen voor haar werk op school. Bezorgde leerlingen en leraren belden de plaatselijke politie. Rond 8:45 uur werd Ocilla PD naar Tara's huis gestuurd.

: Bij aankomst vonden onderzoekers haar auto geparkeerd op de oprit, zonder slot. En de voordeur van haar huis was op slot. Rechercheurs klopten herhaaldelijk op haar deur, maar kregen geen antwoord. De politie drong binnen en doorzocht het huis volledig, maar er was geen teken van Tara Grinstead.

: Tot op heden is er nooit een waarneming van Tara Grinstead bevestigd. Als u informatie heeft over de verdwijning van Tara Grinstead, neem dan contact op met het Georgia Bureau of Investigation.

: Vandaag is het tien jaar geleden dat iemand Tara Grinstead voor het laatst zag of sprak.

: Officieel noemt de politie dit een vermissingszaak.

: GBI ambtenaar zegt onderzoeker -

: Latex handschoen gevonden in -

: Er wordt een beloning van $80.000 uitgeloofd.

: Waar is Tara Grinstead?

: Van Tenderfoot TV in Atlanta, dit is Up and Vanished, het onderzoek van Tara Grinstead. Ik ben uw gastheer, Payne Lindsey.

: Ongeveer zes maanden geleden was ik aan het surfen op het web. Ik zocht naar cold cases en andere onopgeloste mysteries. Ik ben eigenlijk een filmmaker en ik was aan het zoeken naar een leuk idee voor een documentaire film.

: Ik denk dat er iets is aan een onopgeloste zaak dat iedereen intrigeert, deze drang om de puzzel op te lossen en de waarheid te onthullen. In deze universele tevredenheid, wanneer we de slechterik vangen, willen we allemaal een antwoord, een verklaring voor het onverklaarbare.

: Zoals veel mensen ben ik behoorlijk geobsedeerd door de podcast Serial en de Netflix-serie Making a Murderer. En ik dacht bij mezelf, "Wat als ik een van deze zou maken?" Dus ik ging letterlijk naar Google en begon te zoeken.

: Ik kom uit Atlanta, dus ik wilde een lokale zaak vinden die ik kon onderzoeken. Ik kwam uiteindelijk terecht op de website van het Georgia Bureau of Investigation en zij hebben een top 10 lijst van onopgeloste misdaden in Georgia. De eerste die ik zag was een zaak van een vermist persoon, een meisje genaamd Tara Grinstead was al meer dan 10 jaar vermist. En ze hadden geen verdachten en geen aanwijzingen.

: Onnodig te zeggen dat ik meteen gefascineerd was. Dus las ik tonnen artikelen over de zaak. En door mijn amateuristisch internetonderzoek stuitte ik op een nieuwe site, Websleuths genaamd, waar blijkbaar andere mensen zoals ik zich voordoen als detectives en voor hun computerscherm beroemde zaken proberen op te lossen. Perfect.

: Dus ik vond een forum over de Tara Grinstead zaak en maakte een bericht. "Hé, jongens. Ik ben een filmmaker uit Atlanta en wil een documentaire maken over Tara's zaak. Heeft iemand interessante theorieën?"

: Het forum over Tara's zaak was al een tijdje niet bijgewerkt en ik verwachtte eerlijk gezegd geen reactie. Maar tot mijn verbazing kreeg ik minder dan een uur later een voicemail op mijn telefoon van een nummer dat ik niet herkende. Toen begon het allemaal pas echt.

: Payne, het is Dr Maurice Godwin. Ik zag uw bericht over de Tara Grinstead zaak op Websleuths. Ik werkte aan deze zaak van maart '06 tot voorbij '09, 2009 voor haar familie. En buiten de GBI is er niemand die meer weet over de zaak Tara Grinstead dan ikzelf.

: Dus als je me wilt bellen, kan ik je de waarheid vertellen over wat er gebeurt en alles over de zaak. Ik ben in North Carolina, dus ik zit aan de oostkust. Oké. Hou je haaks. Tot ziens.

: Wacht, doe ik dit nu echt? Ik dacht dat ik gewoon aan het brainstormen was, maar nu heb ik een echte onderzoeker die aan deze zaak werkte en me alles wil vertellen wat hij weet.

: Het werd tijd dat ik mijn feiten op een rijtje zette. Tijd om groot onderzoek te doen naar deze zaak om te weten wat ik hem moest vragen, data, tijden, namen van mensen. Ik moest het allemaal weten.

: Ik stroomlijnde mijn plan voor de documentaire volledig en besloot een podcast te maken om mijn onderzoek te documenteren. Let wel, ik ben geen podcaster en zeker geen onderzoeker, maar ik was vastbesloten Tara's verhaal te vertellen. En bovenal wilde ik weten wat er met haar gebeurd was. Ik kocht wat audio-apparatuur en belde de onderzoeker.

: Hé. Is dit Maurice Godwin?

: Ja.

: Hey. Dit is Payne Lindsey. Je belde me gisteren.

: Oh ja, Payne, ik zag je bericht op Websleuths. Ik werk aan de Tara Grinstead zaak sinds maart 2006.

: We hebben twee uur lang gepraat. Hij vertelde me meer dingen dan ik me kon herinneren. Deze zaak ging diep. Ik bedoel echt diep.

: Het grootste dossier in de geschiedenis van Georgia is de zaak Tara Grinstead.

: Hoe graag ik ook het gevoel wilde hebben dat ik vooruitgang boekte in de zaak, ik was eigenlijk net begonnen. Hij gaf me veel advies, waar te beginnen, met wie te praten. Hij zei dat hij me op alle mogelijke manieren zou helpen. Hij liet me dit advies na.

: Als je naar Ocilla gaat, neem dan nu iemand anders mee.

: Oké. Waarom is dat?

: Nou, het is een rare plek.

: Als je naar Ocilla gaat, de stad waar Tara woonde en het laatst gezien is, neem dan iemand mee. Misschien las ik daar teveel in. Hoe dan ook, ik was van plan zijn advies op te volgen.

: Het was tijd voor mij om met mensen te gaan praten. Ik wilde inzicht van mensen die haar kenden, mensen die met haar gesproken hadden dat weekend voor ze verdween. Ik bouwde een lange lijst met namen op en het was tijd om mensen te gaan bellen.

: Het spijt ons, u heeft een nummer bereikt dat niet meer in gebruik is.

: Uw oproep is doorgeschakeld naar een geautomatiseerde stem -

: Het nummer dat u gekozen heeft is geen werkend nummer.

: Dit nummer...

: Niemand is beschikbaar om uw oproep aan te nemen.

: Oké. Ik had een moeilijke start. Ik kreeg letterlijk elk type niet-werkend nummer bericht dat er bestaat. En toen ik eindelijk wat mensen bereikte, ging het als volgt.

: Mijn naam is Payne Lindsey. Ik wilde u spreken over de zaak Tara Grinstead.

: De Tara Grinstead zaak ...

: Een podcast ...

: Een documentaire serie ...

: Als je het niet erg vindt...

: Sorry dat ik u stoor...

: Ik hoopte je te spreken over Tara Grinstead.

: Niets. Niemand wilde met me praten. Het begon onmogelijk te lijken. Iedereen rondom deze zaak was op zijn hoede. Dit stadje in South Georgia was een ondoordringbare gemeenschap geworden die weigerde om oude wonden te herhalen of gewoon te bang was om te praten.

: Maar ik was vastbesloten dat ergens in dit netwerk het antwoord lag. De sleutel tot wat er met Tara is gebeurd, maar 10 jaar is een lange tijd. Tien jaar van verslaggevers en TV netwerken die deze mensen uitputten voor nieuwe aanwijzingen en tips. We proberen gewoon een sappige quote uit een van de lokale bevolking te krijgen.

: En hier kom ik, deze millennial podcaster, die het mysterie probeert op te lossen. Ik zeg waarschijnlijk ook tegen mezelf dat ik moet oprotten. Op een dag belde ik een meisje dat bevriend was met Tara in 2005. Ik durf haar naam nu niet te zeggen, dus laten we haar Susan noemen. Susan nam de telefoon op en ik stelde mezelf voor. Voordat ik Tara's naam kon zeggen, had ze al opgehangen.

: Toen kreeg ik ongeveer 10 minuten later een telefoontje van een geblokkeerd nummer en ik nam het op. Ik was op dat moment nog bezig mijn telefoonrecorder uit te zoeken en helaas kon ik het gesprek niet opnemen, wat ik meteen betreurde.

: Er was een strenge mannenstem aan de andere lijn toen ik opnam. Hij zei: "Waarom vraagt u naar Tara Grinstead?" Het was bijna alsof hij me nu aan het onderzoeken was. Ik vertelde hem over de podcast en de documentaire en zijn toon veranderde een beetje en toen zei hij: "Waarom heb je Susan gebeld?" Ik had niet echt een antwoord voor hem. Toen zei hij: "Bel haar niet meer." Klik. Zomaar.

: Ik wou dat ik het geluid kon afspelen, maar er was iets heel vreemds aan dat telefoontje. De persoon klonk als een politieagent of iemand van de rechtshandhaving die probeerde uit te zoeken wat ik wist. Hij belde me niet alleen om te zeggen haar niet meer te bellen. Het eerste wat hij wilde weten was waarom ik die persoon belde.

: Hier is ze, dames en heren. Ik noem haar uwe Koninklijke Hoogheid omdat ik het een erg mooie - Tara Grinstead, hoe gaat het met je?

: Het gaat goed met me.

: Miss Tifton, klaar om naar Columbus te gaan om Tifton daar te vertegenwoordigen. Ben je opgewonden?

: Ja, erg opgewonden.

: En je was al ver in je carrière, nietwaar?

: Ja.

: Wat voor werk doe je?

: Ik ben leraar geschiedenis in de 11e klas op Irwin County High School en ik heb ook een cheerleadersteam van junior varsity cheerleaders, 9e en 10e klassers. Ik heb net mijn eerste jaar als leraar achter de rug en ik vond het geweldig.

: Dat is het lokale nieuwsinterview uit 1999 toen Tara de schoonheidswedstrijd won voor Miss Tifton, de grootste stad in de buurt van Ocilla. En ze ging door voor Miss Georgia. Ze leek alles mee te hebben. Ze was populair bij haar leerlingen, alle leraren hielden van haar.

: Maar in oktober 2005 zou ze spoorloos verdwijnen en nooit meer gezien worden. Wie zou Tara pijn willen doen? Laten we de nacht van 22 oktober samenvatten, toen Tara volledig verdween. Ik laat mijn vriend Rob de scène beschrijven.

: Zaterdag 22 oktober 2005. Tara ging overdag naar een schoonheidswedstrijd en ging later die avond naar de barbecue van een vriend, een paar straten van haar huis vandaan. Ze kwam rond 20.00 uur aan en bleef een paar uur. Vrienden op het feest zeiden dat ze zich normaal gedroeg, niets bijzonders.

: Rond 23.00 uur zei Tara tegen een vriendin op het feest dat ze naar huis ging om de videoband van de verkiezing van die dag te bekijken. Ze nam afscheid en reed weg. Ze is nooit meer gezien.

: Maandag kwam Tara niet opdagen op haar werk. Toen de bel ging om de les te beginnen en Tara er niet was, informeerden de leerlingen de faculteit en die belde de plaatselijke politie.

: Het hoofd van de politie van Ocilla, Bill Hancock, was als eerste ter plaatse. Haar auto stond geparkeerd op haar oprit en de voordeur was op slot. Toen hij haar voordeur naderde, ontdekte Hancock een blauwe latex handschoen op een paar meter van haar stoep. Nog onbegrijpelijker was dat hij een visitekaartje in de voordeur vond.

: De buren, een ouder echtpaar, hadden een reservesleutel van Tara's huis. Ze stonden heel dicht bij Tara en hielden 's nachts haar huis in de gaten. Ze hadden een klein systeem. Elke avond als Tara thuiskwam, deed ze de lamp aan bij het raam in haar kamer met uitzicht op hun huis. Die nacht was Tara's lamp nooit aan.

: Hancock gebruikte de sleutel van de buurman om toegang te krijgen tot Tara's huis. Het huis was in bijna perfecte staat, maar er waren een paar subtiele dingen die niet klopten. De lampenkap op haar bed stond scheef, in een vreemde positie alsof hij was omgestoten. De klok die normaal op haar nachtkastje staat, lag op de grond naast haar bed. Haar mobieltje lag in de oplader op het nachtkastje.

: Hancock realiseerde zich snel de ernst van deze zaak. Hij belde het Georgia Bureau of Investigation voor back-up en een officieel onderzoek was aan de gang.

: Kom binnen, man.

: Hoe gaat het, man? Leuk je te ontmoeten, Maurice.

: Kom binnen. Goed. Kom binnen.

: Ik besloot de privédetective persoonlijk te bezoeken. Ik vertelde hem dat ik hem wat inleidende vragen wilde stellen over de zaak voor mijn documentaire en hij was meer dan bereid te helpen. Hij woont in een klein stadje in North Carolina en ik reed er op een middag heen vanuit Atlanta.

: Zijn dit allemaal aantekeningen over de Tara zaak?

: Ja.

: Hij had een dik notitieboek. Het was gevuld met honderden notities, gedachten, namen, allemaal gerelateerd aan de Tara Grinstead zaak. Hij begon er doorheen te bladeren, herinneringen ophalend aan de zaak.

: Maurice is een oudere man, grijs haar, bril. Je krijgt het gevoel dat deze zaak en vele andere zoals deze een tol hebben geëist van hem en zelfs hij zal je vertellen dat het vermoeiend is. Voor Maurice is dit geen hobby. Het is alles wat hij ooit gekend heeft.

: En achterin staan wat updates en zo. Ik werd eind januari 2006 benaderd door Tara's zus, Anita. Ik kon het toen niet aannemen en heb de zaak niet aangenomen. En toen nam ze weer contact met me op en ik nam de zaak eind februari aan en in maart ging ik aan de zaak werken.

: Ik heb twee hele dagen in het huis doorgebracht. We hebben veel plaatsen afgezocht. Er kwam nooit iets uit en deze zaak is koud als Alaska.

: Dus Tara's zus, Anita, huurde Maurice in om te helpen met het onderzoek en hij was er pas bij betrokken in maart 2006, bijna vijf maanden nadat ze vermist werd.

: Dus een van de dingen die ik deed toen ik daar was is dat ik met een aantal van de lokale bevolking heb gesproken. Veel mensen klapten dicht en wilden niet praten.

: Denk je dat de meeste mensen dichtklappen en niet praten in dit geval?

: Oh, ja. En nog steeds vandaag. Voor GBI en anderen die daar waren, leek er geen strijd te zijn.

: Dus ze zeiden dat er geen strijd was?

: Nou, GBI heeft dat toegegeven.

: Wat denk je?

: Nou, dit is wat ik vond. Ze had van die ouderwetse houten vloeren met gaten ertussen. Dus ik ging op mijn knieën en kroop rond en vond een gesp van een ketting.

: Een minder bekend feit uit deze zaak dat ik via Maurice te weten kwam is een gebroken ketting die door de politie in haar huis werd gevonden. De kralen lagen verspreid op de vloer en ze pakten het in als bewijsmateriaal.

: Maar het was voor de politie nog onduidelijk of de ketting per ongeluk was gebroken of dat het betekende dat er een worsteling in het huis was geweest. Bijna vijf maanden later, toen Maurice op bezoek ging bij Tara's huis, vond hij een sluiting op de vloer die op een lucifer leek.

: En je kunt zien dat de sluiting uit elkaar is getrokken.

: Dus gebaseerd op wat je weet over de ketting en de sluiting, denk je dat die ketting loskwam tijdens een worsteling?

: Die sluiting is met geweld uit elkaar getrokken. Neem dat maar voor wat het waard is. Toen vond ik stukjes gebroken plastic van het hoofdeinde in de slaapkamer. De bedpost was in tweeën gespleten en gebroken en lag onder het midden van het bed. Je moest eronder komen om het te vinden. Dan vond ik ook nog een doos met stof erop onder het bed. Dus dat is nooit teruggevonden door de GBI.

: Wat me opviel was dat ze een tapijt naast het bed had. Ik bewoog, trok dat kleed omhoog en het rubber aan de achterkant kwam los, dus het kleed was nooit opgetild.

: Dus naar jouw mening, heeft de GBI het onderzoek goed gedaan?

: Absoluut niet.

: Op een schaal van 1 tot 10, hoe beoordeelt u de prestaties van GBI?

: Waarschijnlijk drie.

: Drie van de 10?

: Drie van de 10.

: Vijf maanden later vindt hij een heleboel bewijsmateriaal in Tara's huis dat de GBI volledig gemist heeft. Je kon zijn frustratie nog steeds voelen. Maar wat betekende het allemaal? Ik vroeg hem om die zaterdag dat Tara vermist werd nog eens te herhalen. Ik wilde zijn verhaal weten.

: Dus loop me door de dag heen.

: Ik heb begrepen dat ze overdag meisjes bij haar thuis had en zo, om meisjes te helpen met de optocht en de make-up, het haar, om zich voor te bereiden op de Sweet Potato optocht in Fitzgerald die middag. Ik denk dat de optocht rond 3 uur begon, is mij verteld.

: Dus toen ging ze naar de optocht, bleef bij de optocht en verliet de optocht rond 19.25 tot 19.30 uur. Een van haar optochtmeisjes, Dana Lauer, liep met Tara mee naar Tara's auto en zei dat ze naar de barbecue van haar opzichter moest.

: Ze verliet de optocht in Fitzgerald en reed terug naar Ocilla. Er is mij verteld dat haar huisbaas... de zoon van haar huisbaas, Rhett Roberts, mij is verteld dat ze met Rhett sprak op de stoep van de weg om ongeveer kwart voor acht toen.

: Nog een minder bekend feit over deze zaak dat je nergens in nieuwsartikelen kunt vinden tussen het verlaten van de verkiezing en het naar de barbecue gaan die avond. Tara maakte een korte stop bij het huis van een vriend, een man genaamd Rhett Roberts die eigenlijk de zoon van haar huisbaas is en ze praatten kort op de stoeprand van de weg.

: En toen ging ze door naar de barbecue, kwam rond 8 uur aan. En dan om 11 uur, verliet ze de barbecue met het idee dat ze terug moest om een video te bekijken.

: Welke video is dat?

: Dat zou geen video zijn, want tot nu toe is er nooit een geweest waar we weet van hebben.

: Weet je nog dat Tara die avond bij de barbecue haar vrienden vertelde dat ze naar huis ging om de band van de wedstrijd te bekijken. De politie heeft het nooit kunnen vinden. En voor zover zij wisten, heeft er nooit een video bestaan.

: Er zijn twee soorten plaatsen delict. Er is een primaire plaats delict, waar de meeste handelingen plaatsvinden tussen het slachtoffer en de aanvaller. En dan is er een secundaire plaats delict, bijvoorbeeld waar een auto is achtergelaten. Het probleem met deze zaak is dat je geen secundaire plaats delict hebt en ook geen echte primaire plaats delict.

: Je weet niet eens zeker of het huis een plaats delict is.

: Dat klopt. Het antwoord ligt in de GBI dossiers in Georgia. Het antwoord op deze zaak ligt daar.

: Waarom kunnen ze het niet oplossen?

: Ik weet het niet.

: Het was een hoop informatie, maar ik voelde me veel meer betrokken bij deze zaak. Op de terugweg naar Atlanta speelde ik ons interview herhaaldelijk af, elk detail analyserend. Maar toen ik thuis kwam, kreeg ik mijn eerste geluk. Iemand was eindelijk bereid om met me te praten.

: Hey. Hoe gaat het?

: Met mij gaat het goed. Hoe gaat het met jou?

: Het gaat een beetje goed met me. Ik had een klein probleempje met mijn rug, maar godzijdank gaat het beter.

: Geweldig. Loop je nog steeds elke dag?

: Ja. Wacht even. Ik moet mijn ...

: Dat is mijn oma. Maar ze woont al bijna haar halve leven in Tifton, een half uur van Ocilla. Misschien wist ze iets.

: Dus ik kijk ernaar uit om jullie allemaal te zien. En ik neem cake en cowboykoekjes mee.

: Ja, ik heb zo snel mogelijk meer cowboykoekjes nodig.

: Oké. Nou, dat ben ik nu aan het bakken toen je de bel hoorde gaan.

: Oh, perfect.

: Mijn eerste partij.

: Verse.

: Verse, ze zijn vers. Oké, schat. Oké.

: Nou, ik wilde je iets vragen.

: Oké.

: Ik werk aan een nieuwe documentaire over een meisje dat 10 jaar geleden vermist werd in Ocilla. Haar naam was Tara Grinstead. Weet je nog dat je daarover hoorde?

: Ik wel. Dat doe ik zeker. En je weet dat Ocilla maar 25 tot 30 minuten van hier is.

: Wat herinner je je daarvan, wat de mensen zeiden toen dat gebeurde?

: Ik zal rondvragen bij een paar mensen die misschien... in feite, ik bel mijn vriend die in Ocilla woonde.

: Oké.

: En ik zal het haar vragen. Zij zal het weten. Ik bel haar nu.

: Geweldig.

: En ik bel je terug, oké?

: Oké, dat klinkt geweldig.

: Oké. Oké. Tot ziens.

: En inderdaad, 10 minuten later.

: De naam van mijn vriendin, haar voornaam is Melba, M-E-L-B-A. Dat is haar voornaam.

: Oké.

: Laat me je vertellen wat ze me verteld heeft. Ik zal het je snel vertellen. Ze was een lerares. En op de zaterdag dat dit gebeurde, was er een schoonheidswedstrijd in Fitzgerald, Georgia. Fitzgerald ligt op 15 minuten afstand en er was een schoonheidswedstrijd op die zaterdag. Je kent dit misschien wel. Om 3 uur ging ze de meisjes helpen met hun make-up en dat soort dingen.

: Juist.

: Toen de optocht voorbij was, sprak mijn vriendin die ik net sprak, Melby, haar om 18.00 uur in het theater.

: Echt?

: Melba zei dat toen ze het theater verliet, Tara nog achterin het theater was met een vriend. Tara ging wel weg en ging op bezoek bij een vriend in Fitzgerald. In feite was het een student die ze kort had gesproken. En daarna ging ze terug naar Ocilla, naar het huis van haar directeur omdat ze die avond een cookout had.

: Heb ik haar goed gehoord? Volgens haar vriendin ging Tara langs bij een oud-student in Fitzgerald voordat ze naar de barbecue ging. Over wie heeft ze het? Als dit waar is, is het bomvolle informatie. Het spreekt de bekende tijdlijn van Tara's laatste nieuws volledig tegen. Ik moest onmiddellijk met Melba praten, dus dat heb ik gedaan.

: Volgende keer op Up and Vanished.

: Dit seizoen op Up and Vanished.

: Meldingen van geschreeuw en geweerschoten en piepende banden op Five Bridges Road die zaterdagavond laat.

: En hij stond links van ons tegen de muur met een videocamera.

: Hij deed echt raar. Hij deed alsof hij niet wist wie ik was.

: Ik wil dit opgelost hebben voor ik sterf. Ik wil het weten. Ik wil het weten.

: Bedankt voor het luisteren naar de eerste aflevering van Up and Vanished. Dit is de eerste keer dat ik een podcast maak, dus ik leer nog wat bij. Als je het leuk vindt, abonneer en beoordeel de podcast dan op iTunes.

: We gaan ook een kleine wedstrijd houden. Als je een recensie schrijft op iTunes, kies ik de komende twee weken een gelukkige winnaar die een verse lading cowboykoekjes van mijn oma krijgt. Ik ben van plan om elke twee weken op maandag een nieuwe aflevering uit te brengen. Ik ben ook bezig met het maken van een documentaire videoserie over deze zaak.

: Om op de hoogte te blijven van alles, kunt u de website upandvanished.com bezoeken. Ik wil ook iedereen die iets weet over Tara's verdwijning aanmoedigen om naar voren te komen en te delen wat je weet. Ik wil dat deze podcast een uitlaatklep is voor mensen rondom deze zaak. Nogmaals bedankt voor het luisteren en tot de volgende keer.

Automatisch audio naar tekst omzetten met Sonix