Als media-editors is het belangrijk dat we het verschil begrijpen tussen drop frame en non-drop frame timecodes, hun respectieve voordelen, hoe elke methode werkt en wanneer ze moeten worden gebruikt. Om uw workflow soepel te laten verlopen en de voordelen van het toevoegen van Sonix-ondertitels of -bijschriften te maximaliseren, is het essentieel dat u over een gedegen kennis van beide beschikt.
Drop frame vs. non-drop frame timecode overwegingen worden vaak genoemd als een van de meest verwarrende onderwerpen in videoproductie. Maar dat hoeft niet zo te zijn. In dit artikel geven we duidelijke definities van drop frame en non-drop frame timecodes, hoe ze werken en hoe timecodes van invloed zijn op ondertiteling.
Tijdcode is een nauwkeurige manier om de frames in een opname te tellen en te labelen, zodat u hun exacte locatie kent. Zie videotijdcodes als URL's op het web. Wanneer u op het internet surft, let u niet op het adres van de pagina waarop u zich bevindt. Als je echter iets over die pagina wilt meedelen, heb je de URL nodig om de exacte locatie mee te delen. Tijdcode doet precies dit, maar dan voor videoframes, en wordt gebruikt om alle soorten audio-videobestanden te verwijzen en te synchroniseren.
SMPTE timecode is de standaard voor het labelen van video en film. Het werd ontwikkeld in de jaren 1960 door de Society of Motion Picture and Television Engineers (SMPTE) om nauwkeurige montage, identificatie en synchronisatie van media mogelijk te maken. SMPTE-tijdcode wordt meestal uitgedrukt in het formaat HH:MM:SS:FF (uren, minuten, seconden, frames). Uren, minuten en seconden worden genummerd zoals bij een gewone klok. Seconden worden opgedeeld in frames, die afzonderlijke beelden zijn.
De twee belangrijkste dingen die je moet weten over tijdcode voordat we verder gaan zijn dat:
Terwijl naar de meeste webvideo-inhoud wordt verwezen in real-time code, is de situatie complexer bij uitgezonden video. Toen televisie werd uitgevonden, waren fps (frames per seconde) gebaseerd op het elektrische systeem van die tijd. Aangezien alle uitzendingen live waren en niet werden opgenomen, was de enige manier om de filmcamera's in de studio te synchroniseren met de televisietoestellen van de kijkers thuis, het gebruik van het elektriciteitsnet. De Verenigde Staten - en vervolgens alle locaties van de National Television Standards Committee (NTSC) - gebruiken 60Hz als basis, terwijl Europa - en dus alle locaties van de Phase Alternate Line (PAL) - 50Hz als basis gebruiken.
Oorspronkelijk was alle video zwart-wit met 30 fps, zonder optie voor uitzending in kleur. Toen kleurentelevisie in 1953 werd geïntroduceerd, werd de NTSC-standaard gewijzigd om kleur in de bestaande zwart-witontvangers mogelijk te maken. De beeldsnelheid werd verlaagd van 30 fps naar 29,97 fps, wat resulteerde in een verschil tussen realtime en videotijd.
Tegenwoordig worden tijdcodeformaten nog steeds genummerd alsof het om 30 beelden per seconde gaat. Met andere woorden, ff is een getal van 00 tot 29. Zoals we weten, houdt tijdcode alleen rekening met volledige frames. Dus als uw beeldsnelheid 29,97fps is, zou de volgende tijdcode na HH:MM:01:29 HH:MM:02:00 zijn. Dat betekent dat er in 100 seconden slechts 2997 frames zijn in plaats van 3000. Dit veroorzaakt een vertraging, want na 60 real-time minuten zal een video met 29,97fps slechts 00:59:56:12 aangeven. Er zijn dus aanpassingen nodig om de realtime nauwkeurig in kaart te brengen.
Dat is waar het valraam om de hoek komt kijken.
Beide zijn methoden om videoframes af te zetten tegen de tijd. Het verschil is dat drop frame overeenkomt met real-time, terwijl non-drop frame dat niet doet. Het feit dat niet-drop frame tijdcode niet nauwkeurig is ten opzichte van real-time is precies de reden waarom drop frame tijdcode is gecreëerd. Een omroep moet immers de exacte lengte van zijn programma kennen, zodat hij zijn uitzending met commercials zo kan plannen dat deze de hele dag in real time overeenkomt. Als audiovisuele media werden geproduceerd in niet-drop frame timecode, zouden ze snel in de problemen komen.
Eenvoudiger gezegd, het helpt elke methode te definiëren naar primaire functie:
Drop frame timecode, vaak afgekort tot DF, werd ingevoerd als een poging om het verschil met 29,97fps-video op te lossen en het overeen te laten komen met real time. Aangezien tijdcode alleen hele frames kan tellen, zouden er 108.000 frames per uur moeten zijn (30fps x 60 seconden x 60 minuten). Aangezien NTSC echter met 29,97fps werkt, worden 0,03 frames per seconde niet meegerekend, wat neerkomt op een totaal van slechts 107.892 frames per uur (29,97fps x 60 seconden x 60 minuten). De totale discrepantie is 108 frames, of 3,6 seconden (108 frames/30fps), wat betekent dat een realtime uur video bij 29,97fps op de tijdcode zou staan als 01:00:03;18.
Dus hoe wordt het verschil opgelost? In plaats van te proberen tijdcode aan frames te koppelen, leidt het gebruik van DF tot een daling van het aantal frames. Er vallen natuurlijk geen frames weg. Het stopt gewoon met het tellen van de framelabels. Meer specifiek laat het een framenummer vallen elke keer dat de resterende 0,03 van een frame optelt tot een volledig frame, dus elke 33,33 seconden. Dus in een uur tijd verwijdert drop frame video 108 framenummers van de totale telling, zodat de 29,97 fps video in real-time eindigt op 01:00:00;00.
Maar in plaats van alle 108 framenummers eens per uur te laten vallen, of zelfs 18 framenummers eens per 10 minuten, is er een specifiek patroon dat de drop frame timecode volgt. De eerste twee framenummers vallen elke minuut weg, met uitzondering van elke tiende minuut. Met andere woorden, framenummers vallen weg bij de minuten 01-09, 11-19, 21-29, 31-39, 41-49 en 51-59. Framenummers vallen echter niet weg in de minuten 00, 10, 20, 30, 40 en 50. Tegen de tijd dat een uur beeldmateriaal is verstreken, zijn 108 framenummers uit de telling verwijderd, zodat de teller wordt aangepast om te compenseren voor video die wordt afgespeeld met een snelheid van 29,97 fps in plaats van 30 fps.
Het is belangrijk te onthouden dat drop frame tijdcode alleen nummers uit de telling verwijdert, en geen werkelijke frames verwijdert, zodat uw opname zelf niet wordt beïnvloed, ongeacht of u drop frame of niet-drop frame gebruikt.
Gelukkig is non-drop frame timecode, vaak afgekort tot NDF, aanzienlijk eenvoudiger. Het telt elk videoframe zonder enige herlabeling, zodat de verhouding tussen tijdcodeopname en frametelling 1:1 is. Er ontstaat echter een probleem met de standaard afspeelsnelheid van NSTC van 29,97 fps, omdat dit betekent dat een opname van een uur in non-drop frame geen uur in real time is. Het is in feite 3,6 seconden korter. Dat komt omdat het 3000 beelden per 100 seconden telt, terwijl de afspeelsnelheid in werkelijkheid slechts 2997 beelden per 100 seconden is. Het resultaat is dat een programma van 1 uur met een non-drop tijdcode eindigt om 00:59:56:12, in plaats van om 01:00:00:00.
Aangezien noch drop frame noch niet-drop frame tijdcodes het visuele beeld op enige manier veranderen, vraag je je misschien af waarom je keuze voor drop frame of niet-drop frame er eigenlijk toe doet. Geen van beide formaten is beter dan het andere als het gaat om montage, en de meeste systemen kunnen nu omgaan met meerdere formaten en framesnelheden. De waarheid is dat je in beide formaten kunt filmen en bewerken, en zelfs tussen beide kunt schakelen - hoewel het veel gemakkelijker is om consequent te zijn. Meestal wordt de keuze bepaald door uw montagesysteem, de distributiemedia of de voorkeur van de video-editor. Als algemene regel geldt echter dat als de productie bestemd is voor uitzending, het gebruik van een dropframe-tijdcode standaard is.
Weet u niet zeker naar welk formaat u kijkt? Het is gemakkelijk te bepalen welke tijdcode wordt gebruikt. Niet-drop frame bestanden gebruiken allemaal dubbele punten (HH:MM:SS:FF) terwijl drop frame bestanden een puntkomma of een punt tussen de seconden en de frames gebruiken (HH:MM:SS;FF of HH:MM:SS.FF).
Als u uw videomateriaal nog niet van ondertiteling voorziet, is het tijd om daarmee te beginnen. Ten eerste is het een aanbevolen best practice voor digitale toegankelijkheid zoals aanbevolen in de Richtlijnen voor de toegankelijkheid van webinhoud (WCAG). Ook staan ondertitelde video's consequent hoger in de ranglijst dan video's zonder ondertiteling, omdat ze meer reacties, likes en shares opleveren.
Wanneer u uw video van bijschriften voorziet, is het belangrijk om te weten of uw bestand een dropframe of een niet-dropframe bestand is, zodat uw bijschriften nauwkeurig worden gesynchroniseerd met de timing van de media. Als u een dropframe-video voorziet van bijschriften zonder dropframe, wordt niets gesynchroniseerd en wordt de vertraging steeds groter. Dit probleem is eenvoudig te voorkomen met de geavanceerde, cloud-gebaseerde software van Sonix. Sonix kan uw ondertitels automatisch synchroniseren met de tijdcode van uw video, zodat u uw ondertitels handmatig kunt aanpassen tot in de perfectie.
Sonix is 's werelds beste meertalige, geautomatiseerde transcriptie en ondertitelingsplatform. Met meer dan 35 talen biedt het snelle en zeer nauwkeurige transcripties tegen een betaalbare prijs.
Het intuïtieve en gebruiksvriendelijke dashboard, dat al een topkeuze is onder professionals in de industrie, kan meerdere soorten bestandsinvoer aan. En natuurlijk kan Sonix tijdcodes verwerken in zowel drop frame als niet-drop frame. Premiere en Audition van Adobe en Final Cut Pro zijn allemaal mogelijke bestemmingen voor uw voltooide transcriptie-export.
Sonix maakt het gemakkelijk om ondertitels toevoegen aan video's. Neem vandaag nog contact met ons op om uw gratis proefperiode te beginnen, en u hoeft zich nooit meer zorgen te maken over drop frame vs. non-drop frame in uw transcripties.
Temi biedt een transcriptieservice gericht op particulieren en bedrijven die op zoek zijn naar een eenvoudige, AI-gestuurde aanpak...
Het maken van aantekeningen bij vergaderingen is een cruciale taak voor elk bedrijf. Het zorgt ervoor dat belangrijke beslissingen, acties en...
Tegenwoordig is effectieve communicatie essentieel voor succes. Microsoft Teams is uitgegroeid tot een...
Rev is een bekende naam op het gebied van transcriptie en ondertiteling en biedt snelle en accurate...
Nu transcriptiediensten steeds belangrijker worden voor zowel bedrijven als particulieren, zijn platforms als Notta AI...
Virtuele vergaderingen zijn een integraal onderdeel geworden van professionele communicatie, met platforms als Webex...
Deze website maakt gebruik van cookies.